عسل ما آرتین

هیئت تمشکی تو رو هی با خواهری تو وب سایتها مرور می کنیم و دلمون غنج میره. قربون ابعاد وجودت برم کوچولوی من! ...

گفت و گو نداره که چطور از اومدنت خبردار شدم. دیگه حالا بعد از یک تجربه ی موفق، نیاز به هیچ واسطه ای برای اثبات بودنت نبود. زنگ اومدنت رو با نهیبی به وجودم نواختی و من سراپا ترس و دلهره شدم. تو موهبت سرشار از حیاتی رو که بی شک به هزار و یک دلیل موجه خداوندی به زندگیمون ارزانی شده ای رو حس کردم. این شد که تو هم به هستی ما پیوستی تا هیچوقت فراموش نکنیم که همه چیز بر مدار اراده ی محض خداوندی در گردشه.